Na vijftien jaar als algemeen en psychiatrisch verpleegkundige gewerkt te hebben, aanvaardde zij in 1997 een baan als docent Moot Court aan de Universiteit Leiden. In 1999 verruilde zij de theorie voor de praktijk en begon zij als rechtshulpverlener op de afdeling letselschade bij een rechtsbijstandsorganisatie Anneke van Tol studeerde van 1990 tot 1996 Nederlands Recht aan Universiteit Leiden. Zij heeft haar studie in deeltijd gedaan naast haar werk als psychiatrisch verpleegkundige. “Vanuit de behoefte mensen bij te staan tijdens moeilijke perioden in hun leven, ben ik destijds de verpleging ingegaan. Het is diezelfde behoefte, gecombineerd met een sterk gevoel voor rechtvaardigheid, die maakt dat ik thans als letselschadeadvocaat werkzaam wil zijn. Ik vind het belangrijk dat aan het slachtoffer recht wordt gedaan. De letselschadepraktijk is complex en veelal onbekend terrein voor slachtoffers. Deskundige hulp is onontbeerlijk. Die hulp wil ik graag bieden zodat het slachtoffer zich geen zorgen hoeft te maken over de vergoeding van zijn letselschade. Een goede regeling van een letselschade is in mijn ogen een regeling waarbij het slachtoffer in staat wordt gesteld zijn leven, zoveel als mogelijk is, te leiden zoals hij dat gewend was te doen vóórdat hem het ongeval overkwam. Soms zal kunnen worden volstaan met een financiële vergoeding, soms zal begeleiding bij re-integratie naar werk noodzakelijk zijn, soms het doen van aanpassingen in een woning etc. Een goede regeling is per definitie persoonsgebonden. Intensief persoonlijk contact is noodzakelijk om samen met het slachtoffer te kunnen bepalen welke regeling voor hem het beste is. Mijn streven zal altijd zijn die beste persoonlijke regeling te treffen.”