Slapende dienstverbanden: hoe (uit)gerust bent u?

Sinds de inwerkingtreding van de Wet Werk en Zekerheid (WWZ) per 1 juli 2015 hebben werknemers die na 2 jaar ziekte mogen worden ontslagen recht op de wettelijke transitievergoeding. Om deze kosten te vermijden, besluiten sommige werkgevers om het dienstverband ‘slapend’ voort te laten duren. Wanneer er in het reïntegratietraject van 2 jaar voldoende inspanningen zijn geleverd, vervalt immers na 2 jaar de loondoorbetalingsplicht tijdens ziekte en zijn er dus geen loonkosten meer voor de werkgever. Het is dan goedkoper om de werknemer in dienst te houden dan om de wettelijke transitievergoeding te betalen, zo wordt dan geredeneerd.
 
Mag dat?
Ja, dat mag. Hoewel Minister Asscher heeft aangegeven dat werkgevers die kiezen voor een slapend dienstverband om geen transitievergoeding te hoeven betalen aan een zieke werknemer daarmee onfatsoenlijk handelen, is daarmee nog niet gezegd dat deze werkgevers ernstig verwijtbaar handelen. Dit is ook in de rechtspraak diverse malen bevestigd, zie o.a.  https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:GHARL:2016:6140&showbutton=true&keyword=transitievergoeding+na+2+jaar+ziekte en https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:GHDHA:2016:3036&showbutton=true&keyword=den+haag+slapende+transitievergoeding
Omdat een werkgever die het dienstverband bewust slapend houdt om geen transitievergoeding te hoeven betalen, niet ernstig verwijtbaar handelt, is het voor de zieke werknemer niet mogelijk om zelf het initiatief te nemen tot beëindiging van zijn dienstverband met aanspraak op de transitievergoeding.
 
Wetsvoorstel:
Aangezien enerzijds het als onredelijk wordt ervaren dat werkgevers na 2 jaar loondoorbetaling en re-integratie-inspanningen ook nog een transitievergoeding zouden moeten betalen en anderzijds het afschaffen van het recht van zieke werknemers op deze vergoeding als discriminatie zou kunnen worden aangemerkt, heeft minister Asscher op 20 maart 2017 het Wetsvoorstel Wijziging Transitievergoeding ingediend. Op basis van deze wetgeving zouden werkgevers de kosten van de transitievergoeding in de toekomst kunnen verhalen op het UWV, waarbij het UWV dit zou bekostigen uit het Algemeen werkloosheidsfonds (Awf). Bovendien zouden werkgevers reeds betaalde transitievergoedingen ook met terugwerkende kracht tot 1 juli 2015 op het UWV kunnen
verhalen. Helaas is de behandeling van het wetsvoorstel na het vallen van het kabinet Rutte II uitgesteld en is het vervolgens controversieel verklaard. Het wetsvoorstel ligt dus nu op het bordje van het nieuwe kabinet. De eerste tekenen wijzen erop dat de beoogde ingangsdatum van 1 januari 2019 in ieder geval niet wordt gehaald; de wet zal op zijn vroegst per 1 juli 2019 in werking treden https://www.rendement.nl/nieuws/id20260-compensatie-transitievergoeding-na-ziekte-gaat-door.html. Of de wet in zijn oorspronkelijke vorm zal worden ingevoerd en met name of ook de terugwerkende kracht tot 1 juli 2015 overeind blijft, is nog ongewis en afhankelijk van de behandeling van het wetsvoorstel in de Tweede en Eerste Kamer.
 
Wat nu te doen?
Juist omdat de uitkomst van het wetgevingstraject nog onzeker is en het dus maar zeer de vraag is of een werkgever die nu een transitievergoeding betaalt bij ontslag na 2 jaar ziekte, deze te zijner tijd ook daadwerkelijk zal kunnen verhalen op het UWV, blijft de keuze waarvoor de werkgever zich gesteld ziet een lastige. Bovendien zal hij het bedrag van de transitievergoeding dan ook moeten ‘voorfinancieren’. Aan de andere kant levert de keuze voor een slapend dienstverband ook risico’s op. Wanneer er later alsnog tot ontslag wordt besloten, dan zal de transitievergoeding hoger uitvallen omdat de anciënniteit van de zieke werknemer ondertussen verder is opgelopen. Bovendien bestaat tijdens het slapend dienstverband de kans dat de werknemer geheel of ten dele herstelt en zich beschikbaar stelt voor zijn eigen of passende arbeid. Dit kan de werkgever dan niet zomaar naast zich neerleggen en hij riskeert hiermee een nieuwe loonbetalingsverplichting.
 
Conclusie:
Hoewel de behandeling van het Wetsvoorstel Wijziging Transitievergoeding wordt doorgezet en er voor werkgevers op termijn een eind lijkt te komen aan de extra kosten van transitievergoedingen voor arbeidsongeschikte werknemers, is het nog lang niet zover. De vraag hoe te handelen tot het zover is en of het verstandig is om een dienstverband na 2 jaar ziekte slapend te laten voortduren, laat zich niet altijd eenvoudig beantwoorden. Dit vergt een goede analyse van de situatie, waarin deskundige juridische bijstand eigenlijk onmisbaar is. Wilt u meer weten omtrent het arbeidsrecht? Bekijk dan de arbeidsrecht pagina.
 
Heeft u behoefte aan snelle en deskundige hulp bij een arbeidsrechtelijk probleem? Neem dan vrijblijvend contact met ons: info@ravelijnadvocaten.nl