Transitievergoeding na faillissement

De kantonrechter van Rechtbank Gelderland te Zutphen (JAR 2016/290, 03-10-2016, 5250287HA VERZ 16-145) oordeelde in deze specifieke situatie dat dit wel het geval was. Weliswaar bepalen de artikelen 7:673 lid 2 en 7L673a lid 1 BW dat in geval van faillissement van werkgever de transitievergoeding niet langer is verschuldigd, maar deze artikelen zien, aldus de Kantonrechter, op werknemers die voorafgaand of kort na het faillissement worden ontslagen en niet op werknemers die kort na dat ontslag bij een overname in dienst zijn genomen door de overnemer. In deze kwestie was tussen het ontslag van de werknemer na faillissement en zijn indiensttreding bij de nieuwe werkgever slecht één dag gelegen.

In artikel 7:673 lid 4 BW is bepaald dat bij een werknemer die achtereenvolgens bij verschillende werkgevers in dienst is geweest, zoals hier het geval was, de oude jaren meetellen voor de berekening van de transitievergoeding als de nieuwe werkgever redelijkerwijs als opvolger van de oude heeft te gelden. Voor de vraag of de nieuwe werkgever als opvolger heeft te gelden is volgens dit artikel niet van belang of bij deze nieuwe werkgever inzicht in de kennis en kunde van de werknemer bestaat. Dat was wel het geval tot 1 juli 2015 met het “zodanige banden” criterium, dat voorschreef dat voor opvolgend werkgeverschap zodanige banden moeten bestaan tussen de oude en de nieuwe werkgever, dat de ervaringen van de oude werkgever met de werknemer kunnen worden toegerekend aan de nieuwe werkgever. Artikel 7:673 lid 4 BW heeft volgens het overgangsrecht directe werking. Dit betekent dat naar huidig recht voor de berekening van de transitievergoeding bij opvolgend werkgeverschap geen betekenis toekomt aan het zodanige banden criterium.

Dit oordeel wordt inmiddels door vele andere rechtbanken gedeeld. Een werkgever die personeel in overneemt van een gefailleerde onderneming dient er dus op bedacht te zijn dat oude dienstjaren kunnen meetellen bij de berekening van de transitievergoeding.